این محصول برای اولین بار توسط یک کارخانه تولید تنقلات خوراکی عرضه شد، با شکل جدید و طعمی که داشت پفک نمکی نام گرفت. خوردنی پف کرده‌ای که ته مزه نمکی دارد، که با رنگ نارنجی درخشانش، زیر دندان با صدای اشتها برانگیزی خرد میشود.
پفک نمکی یکی از تنقلاتی است که به دلیل ارزش غذایی پایین آن به ویژه در کودکان و نوجوانان که نیازمند غذای مغذی برای رشد هستند موجب سیری کاذب میشود. و هیچ وقت نباید به عنوان یک وعده غذایی مصرف شود.
برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید.
مواد تشکیل دهنده پفک :
عبارت است از پودر ذرت، روغن نباتی، پودرپنیر ، شیر خشک و البته نمک و رنگ‌های خوراکی
تکنولوژی پفک :
پفک را می‌توان از غلات مختلف از جمله ذرت، گندم، برنج و ... تهیه کرد. در ایران برای تهیه پفک از ذرت استفاده میشود. خمیری از ماده مورد نظر تهیه میشود. رطوبت خمیر باید در حدود 30 – 35 درصد باشد. خمیر پفک بعد از آماده شدن وارد اکسترودر می شود.
اکسترودر یک دستگاه شبیه چرخ گوشت بزرگ است و شکل پفک ( حلقه ای، توپی و...) بر اساس پنجره ای که روی اکسترودر سوار میشود متفاوت است.
خمیر در داخل دستگاه تحت فشار است بعد از بیرون آمدن تخت خلا قرار میگیرد بنابراین حالت پوکی و تردی میگیرد.
سپس آن را خشک کرده و رطوبت را به ۳ درصد کاهش می‌دهند.
رطوبت پفک را می‌توان کاهش داد. سپس آن را برشته کرد یا لعاب داد. پس از خنک کردن می‌توان آن را بسته بندی کرد. به پفک می‌توان نمک، پنیر،ادویه های مختلف و مواد رنگی اضافه کرد.
بسته‌بندی پفک :
جنس بسته بندی در کیفیت محصول بسیار حائز اهمیت است. بسته بندی باید در برابر هوا و رطوبت غیرقابل نفوذ باشد، در غیر این صورت محصول، پوکی و تردی خود را از دست می‌دهد.
برخی بر این باورند ک بسته بندی چیپس و پفک و اسنک ک پراز باد است ناشی از تقلبی بودن محصول و ترغیب مشتری به خرید است. واقعیت این است که چون این محصولات حاوی روغن هستند و با روغن نیز سرخ و تهیه می شوند به منظور جلوگیری از اکسیداسیون و فساد محصول، بسته ها را از گاز خنثی بنام نیتروژن(ازت) پر میکنند تا ترکیبات سمی و مضر به حداقل برسد چرا که اگر اکسیژن به درون این بسته ها نفوذ کند طعم و بوی ناخوشایندی ک ناشی از اکسیداسیون است به مشام میرسد. بنابراین پس از باز شدن محصول و خروج گاز، یا محصول را به سرعت مصرف کرده و یا دور از رطوبت و اکسیژن نگهداری کنید تا محصول تردی و شکنندگی و بوی مطبوع خود را حفظ کند. از طرفی دچار اکسیداسیون نشود.
انواع اسنک :
برای اینکه پفک یا همان خمیر بر پایه ذرت، حالت کرانچی پیدا کنند و به اندازه کافی هم ترد و شکننده باشند، باید در روغن فراوان سرخ شوند. سرخ کردن اسنک ، بعد از انجام فرمولاسیون لازم روی مواد اولیه و تولید و شکل دهی خمیر آن انجام می شود. معمولا ادویه ها را هم بعد از قالب زنی خمیر پیش از سرخ کردن، روی آن می پاشند تا طعم ادویه خاص، بیشتر و بهتر حس شود.
روند تولید بیشتر اسنک های موجود در بازار، تا اندازه زیادی شبیه هم است. تنها تفاوتی که شاید بتوان به آن اشاره کرد، استفاده از سرخ کن های متفاوت برای سرخ کردن این اسنک هاست. یعنی ممکن است روش و وسیله مورد استفاده برای سرخ کردن انواع اسنک در برخی از کارخانه ها، به گونه ای باشد که روغن کمتری جذب محصول نهایی شود. بیشتر افراد می توانند با توجه به طعم بهتر اسنک هایی که روغن کمتری برای سرخ کردن آنها استفاده شده است، متوجه کیفیت برتر محصول بشوند.
در کنار اسنک هایی که در روغن فراوان غوطه ور می شوند، برخی دیگر مانند انواع تنوری آنها، با مقدار کمی روغن که رویشان پاشیده یا اسپری می شود، داخل فر یا تنورهای مخصوصی قرار می گیرند.
اگر فرمول اسنک ها، میزان و نوع ادویه و افزودنی مورد استفاده در هر برند را کنار بگذاریم، این روش سرخ کردن اسنک هاست که، می تواند تاثیر چشمگیری بر طعم نهایی شان داشته باشد. معمولا خود مشتری ها متوجه این تغییر طعم خواهند شد.
پفک ها، تنها اسنک هایی هستند که فرآیند سرخ کردن روی آنها انجام نمی شود. البته که در خمیر آنها از روغن نباتی یا همان روغن گیاهی استفاده شده است.
برای مشاهده سایر مطالب وبلاگ به کانال ما مراجعه کنید
برای عضویت در کانال روی لینک زیر کلیک کنید
فتح علم : رسانه تخصصی علوم و مهندسی صنایع غذایی
